List do braciszka 2

W czasie gdy nasi epiccy bohaterowie kradli trumny, na statku pewna starsza siostrzyczka spełniała swój rodzinny obowiązek. I tak, jeśli dostanę wena może spróbuję napisać też drugi list o Infernalach. Ostatnio zapomniałam wspomnieć - imiona są szyfrowane specjalnie, by nie ułatwiać rodzinie połapania się, że Serena podróżuje z anathemami. Rozkodowanie:

Janek - Johann von Schwarzenberg (Ysen)
Sygner - Sigurd (Velg)
Światełko - Gwiazdka (Serika)
Palny - Płomień (Punyan)
Berbel - Bertrand (Morg)
Rafael - Rufus (Xeniph)
Elka - Erza (NPC)
nauczyciel, sensei etc. - Revan (NPC)


Kochany braciszku,

Siedzę w tej chwili w kajucie i staram się jakoś zająć. Niestety, najsensowniejsza osoba, jaka została na pokładzie to Janek, który jest zajęty Wielkim i Wrednym Planem Zsabotowania Naszych Wrogów (TM). Jeśli będę bardzo zdesperowana mogę spróbować porozmawiać z Elką, ale boję się, że Rafael się napatoczy, a tego wolałabym uniknąć. Jego nieprzewidywalne zachowanie mnie męczy, a ja wciąż czuję się nieco obolała po niedawnym starciu. Tym bardziej nie mam ochoty widzieć się z Berblem, zapewne przedłużyłoby mu to tylko rekonwalescencję. Na szczęście znalazłam sobie coś do roboty - opracowywuję tabelkę! Razem ze Światełkiem doszłyśmy bowiem do wniosku, że należy efektywnie podzielić między siebie Sygnera i szarmanckiego pana. Oczywiście jest to tylko zarys i nadal nie jestem pewna czy w przypadku nieparzystej liczby dni powinnyśmy w tą jedną dobę brać panów na zmianę czy po prostu cieszyć się nimi wspólnie. Jak Janek na chwilę przestnie knuć i wytknie nos z kajuty, by coś zjeść to może się go spytam - on się w końcu zna na sprawiedliwym sądzeniu (przynajmniej w teorii). Chwilowo jednak masywne odgłosy ucztowania, które przywodzą na myśl stado wygłodzonych Yeddimów, wskazują, że Rafael i Elka z braku lepszych zajęć pustoszą spizarnię, więc chyba poczekam aż przeniosą się na pokład lub do kwater.

Poza tym nie zgadniesz kto nas odwiedził! Ten przystojny mężczyzna, którego imienia nigdy nie mogę zapamiętać znów przyszedł, by odzyskać pewien artefakt, który on i jego towarzysze zostawili w podłodze. Ułatwiło nam to robotę, bo właśnie zastanawialiśmy się jak go stamtąd wyciągnąć. Przyznaję, że przedmiot ten był dość nietypowy - bardziej przypominał nieco groteskową, zmutowaną, fioletową rozgwiazdę, niż klasyczne piękno wykuwanych artefaktów, ale mimo wszystko chętnie bym go bliżej zbadała. O ile oczywiście udałoby mi się chwilowo unieszkodliwić jego niekorzystny wpływ na przebywające w pobliżu osoby. Generalnie, będąc w słoiku przypominał taką dużą, egzotyczną ozdobę w sam raz na stolik przy łóżku (jeśli śpiącemu nie przeszkadza, że rozgwiazd łypie na niego). Wracając jednak do mężczyzny - był na tyle szarmancki, że przyniósł nam róże (nie miał dla Elki, ale Rafael obiecał jej za to przynieść drzewo, więc nie jest stratna). Mam nadzieję, że pamiętasz by przynosić kwiaty dziewczynom, które Ci się podobają. Nic tak nie zjednuje kobiecego serca, jak artefakt z kwietnym motywem - zapamiętaj moje słowa!

Przejdźmy jednak do poważnych rzeczy. W ostatnim liście wspominałam o tym, że rada miasta zdemoniła się pod naszą nieobecność. Moje informacje o nich były wtedy niepełne, a ja sama niedość przytomna, by sprawnie opisać Ci nowe zagrożenie jakie odkryliśmy na północy. Jest to nowa rasa anathem - świecąca się na zielona i niezwykle potężna. Przez "niezwykle potężna" mam na myśli: gdybym walczyła z taką w pojedynkę to zginęłabym w mniej niż minutę, nawet inne anathemy mają poważne problemy w walce z nimi. W każdym razie ta nowa rasa zdaje się coś knuć i sabotuje nasze poczynania, w przeciwieństwie jednak do Abyssali wygląda na to, że nikt za bardzo nic o nich nie wie. Stąd ten list. W dalszej części zawarłam dokładniejsze informacje ich dotyczące, które zebrałam wraz z nauczycielem. Sądzę, że odpowiednio je przedstawiając udałoby Ci się znacząco poprawić swoją pozycję, ale jeszcze lepiej by było gdybyś swoje słowa mógł poprzeć materialnym dowodem. Tak się składa, że z jednego z martwych wrogów tego rodzaju zdarliśmy zbroję wykonaną w dość nietypowy sposób. Sądzę, że świetnie sprawdziłaby się ona jako poparcie twoich słów. Niestety, obecna sytuacja utrudnia mi wysłanie jej jako, że taka przesyłka jest niewątpliwie dość kosztowna, a ja muszę bardzo pilnować finansów i własnej skóry. Rozumiesz, pokrywanie kosztów wysyłki tej zbroi całkiem mi się nie opłaca, no chyba, że w zamian uzyskałabym równie cenny artefakt.
Na wypadek, gdybyś nie miał czasu podzielić się tymi informacjami z resztą rodziny (z tego co wspominałeś, możesz mieć kłopoty z odbieraniem listów), zamierzam też wysłaś list do cioci Linwei. Przy czym tak dawno się z nią nie kontaktowałam, że chwilę mi zajmie nim właściwie sformułuję list. W końcu, gdy ostatnim razem widziałam się z ciocią była na mnie nieco zdenerwowana za to, że urwałam się z manewrów, ale myślę, że sprawa tak wielkiej wagi wymaga przełamania wzajemnej niechęci i odnowienia kontaktu.

Daj znać co sądzisz o tych rewelacjach! I dołącz pokwitowanie za przesyłkę do listu.

Twoja jedyna i najukochańsza siostra,
                                                   Serena